Geen streng dieet, tóch afvallen


Translate
Select the tekst you want to translate and then choose ‘Translate’. You can choose to listen or to read the translated text.

Gepubliceerd op 23 maart 2023

Trots komt John Albers de spreekkamer binnen. Hij is 28 jaar en heeft drie jaar geleden een nier- en alvleeskliertransplantatie ondergaan. Daarna kreeg hij een nieuw groot gezondheidsprobleem: overgewicht.

In het eerste jaar na de transplantatie kwam John maar liefst vijftien kilo aan. Zijn nieuwe nier en alvleesklier werken uitstekend, maar over die gewichtstoename maakten we ons allebei ongerust. In Johns bloed was te zien dat zowel zijn creatinine (afvalstoffen) en suikerwaardes te hoog zijn. Zou dit op een afstoting kunnen wijzen? Het zal toch niet?

Onderzoek toont gelukkig aan dat dit niet het geval is. Ik bespreek met John dat de opgelopen bloedsuikers waarschijnlijk een gevolg zijn van zijn overgewicht van het laatste jaar. Daarop gaat hij voortvarend aan de slag: hij probeert een dieet, beweegt meer en staat wekelijks op de weegschaal. Tevergeefs. De strikte aanpak leidt alleen maar tot een gefrustreerde John.

We bespreken opties van leefstijlbegeleiding in zijn woonplaats en ik vertel hem over de mogelijkheid van begeleiding in ons ziekenhuis. Helaas is mijn patiënt op dat moment al zo gefrustreerd geraakt, dat hij daar niets meer over wil horen: ‘Het heeft toch allemaal geen zin!’

‘Hij was even flink boos geworden op
zichzelf: hoe kan ik dit nu zo gedaan hebben?’

In elk consult dat volgt, hebben we het uiteraard wel over zijn gewicht en bekijken we samen zijn bloeduitslagen. Die verslechteren niet, maar verbeteren ook niet.

Waarom hij nu dan toch met trots de spreekkamer binnenstapt? ‘Ik ben tien kilo afgevallen!’ zegt hij gelijk. Op mijn vraag hoe dat zo is gekomen, antwoordt John dat hij vanwege zijn hoge suikerwaardes toch wel begon in te zien dat hij onvoldoende voor zijn organen zorgde. Dus werd hij boos op zichzelf.

Dit bracht hem ertoe zijn leefstijl aan te passen zonder dat hij een streng dieet aanhield. Voor hem werken kleine aanpassingen goed: geen blokjes kaas meer, het kleine bakje chips ’s avonds laten staan, en de biertjes in de weekends afschaffen. ‘Verder ben ik vijf keer in de week gaan wandelen dokter. En weet u wat het leukste is? Ik heb inmiddels veel meer energie!’

Zodra ’s middags zijn nieuwe bloeduitslagen bekend zijn, stuurt hij mij een bericht via mijnUMCG: ‘Joepie! Mijn bloedsuikers zijn weer normaal. Nu de laatste kilo’s nog.’
Ik kan hem alleen maar complimenteren met zijn eigen handelen.

Margriet de Jong is internist-nefroloog bij het Universitair Medisch Centrum Groningen. Zij richt zich met name op transplantatienefrologie, onderzoek naar nieuwe medicatie en ‘zwangerschap en nierziekten’.

De columns van dokter Margriet verschijnen ook in ons tijdschrift Wisselwerking.