We zijn er klaar mee


Translate
Select the tekst you want to translate and then choose ‘Translate’. You can choose to listen or to read the translated text.

Gepubliceerd op 27 januari 2022

Onlangs was het precies tien maanden geleden dat onze operaties plaatsvonden. Inmiddels zijn we er klaar mee. Klaar met wachten na aanvankelijk uitstel van die operaties als gevolg van corona.

Klaar met ziek zijn, klaar met genezen. En dat heeft tijd nodig gehad. Soms dachten we dat we nooit een punt zouden kunnen zetten achter dit hele traject. De regelmatige controles waarvoor John steeds naar het ziekenhuis moest, gaven spanning, maar pakten altijd goed uit.

John hoeft inmiddels niet meer daarvoor naar het transplantatieziekenhuis en gaat naar zijn oude, vertrouwde regiozieken- huis. Voor ons een signaal dat we richting afronding van zijn behandeling gaan.

Begrijp me niet verkeerd, onder controle blijft John zijn leven lang. En ja, een donornier kan er een keer mee ophouden. Maar dat speelt nu niet, dus kunnen we zeggen: voor nu is het klaar. John voelt zich geen patiënt meer. Tegelijk is hij zich ervan bewust dat het belangrijk blijft zijn medicijnen niet te vergeten, zijn dieet te volgen en voldoende te bewegen.

Ik zwaai af. Als mantelzorger en als donor

Kan ik er zelf ook klaar mee zijn? Tot voor kort niet. Lichamelijk ging het al snel goed, maar mentaal zat ik er een tijdje flink doorheen.

Het genezen na de donatie, was eigenlijk maar een klein onderdeel van dat hele proces. Vooral de voortdurende angst en onzekerheid hadden impact. Elke dag was ik bezig met  de  ziekte van John en de gevolgen daarvan.

Denkt hij wel aan zijn medicijnen, drinkt hij wel genoeg, beweegt hij wel voldoende? Ik raakte het vertrouwen in een goede afloop kwijt. Gelukkig voerden we daar goede gesprekken over met elkaar.

Nu ben ik zover dat ik John niet langer als patiënt zie, als een zieke man die mijn hulp nodig heeft. Ik zie weer een gezonde, energieke man, die stevig in zijn schoenen staat, die vol vertrouwen de toekomst tegemoet gaat. Dus kan ik afzwaaien als mantelzorger en de donor van John. Ik ben gewoon weer Marike, zijn vrouw.

Marike Burgers heeft een nier aan haar man gedo­neerd. Ze neemt u mee in dit avontuur en haar leven met een zieke partner.

Lees ook de andere columns van Marike: In tegenspoed.