Het jaar dat de klok werd verzet

Oktober 2017

1977. Toen bestond ik nog niet. De NVN werd in dat jaar opgericht, toen nog bekend als LVD (Landelijke Vereniging van Dialyserenden). Later is die naam veranderd, want niet alle nierpatiënten dialyseren. Na een surfrondje op internet leer ik dat 1977 ook het jaar was waarin Nederland voor het eerst overging op de zomertijd. De klok een uur voor- of achteruit zetten, het is altijd ‘leuk’ als het zover is. Vooral als je nauwgezet je medicijnen op een bepaald tijdstip inneemt. Ik sta dan voor de volgende dilemma’s. Volg ik de oude of de nieuwe klok? Stap ik abrupt over of rek ik bijvoorbeeld het nemen van medicijnen iedere dag telkens 5 minuten extra totdat ik ze 60 minuten later neem dan voorheen? Tja, hoe neurotisch kun je het aanpakken?

Pluspunt van de NVN: mijn redactiewerk voor dit blad

Nu is het 40 jaar later. Ik werk alweer een kleine 2 jaar als redacteur van dit blad. En wat een plezier heb ik sindsdien met dit vrijwilligerswerk en de redactie, die uit enorm leuke mensen bestaat. Maar ook doe ik constant inspiratie op, leer ik nieuwe dingen en ontwikkel ik mezelf.

Dat is niet het enige wat ik aan de NVN heb. Hoewel ik al meer dan 10 jaar lid ben, las ik Wisselwerking de eerste jaren eerlijk gezegd weinig en ging ik maar naar een enkele themadag. Mijn aandacht voor informatie en persoonlijke verhalen nam toe, naarmate mijn nierfunctie afnam.

Verbeterpunt voor NVN: graag volgend jaar weer een jongerenweekend

Toch ging ik pas in 2013 voor het eerst naar een NVN-weekend met andere jonge nierpatiënten van 18 tot en met 35 jaar. Zo’n eerste keer was behalve heel gezellig, ook best emotioneel. De herkenning, het gevoel deel te zijn van de groep. Alleen al dat er leeftijdgenoten zijn die begrijpen wat ‘moe zijn’ werkelijk inhoudt! Achteraf vind ik het jammer dat ik niet eerder mee ben geweest.

Helaas dit jaar geen weekend om naartoe te gaan. Verdwenen is mijn ontmoetingsmogelijkheid met lot- en leeftijdgenoten en de gelegenheid om daar vrienden te maken.

De NVN kiest dit jaar voor een andere opzet, omdat zo’n weekend toch voor velen te vermoeiend bleek. Er zijn bijeenkomsten voor in de plaats gekomen, die op 4 verschillende dagen en locaties plaatsvinden.

Ik vind die beslissing wel begrijpelijk, maar op sommige van die 4 dagen is de locatie voor mij net te ver om op dezelfde dag met de trein zowel heen als terug te gaan. Jammer, want er worden leuke activiteiten georganiseerd, zoals een fietstocht. Hopelijk kan ik toch snel bij zo’n dag aanwezig zijn. En ik blijf hopen dat volgend jaar het weekend weer terugkomt…