Straf voor ziek zijn


Translate
Select the tekst you want to translate and then choose ‘Translate’. You can choose to listen or to read the translated text.

Februari 2018

Ik houd al geruime tijd een huishoudboekje bij, met een overzicht van wat er in komt en er uit gaat: 1 van mijn betere ideeën. Nu ik de balans van 2017 opmaak, trek ik de volgende conclusies: ik zou wel iets minder kunnen uitgeven aan nieuwe kleding, mijn boodschappen vallen veel duurder uit tijdens feestdagen en als ik nu het eigen risico of welke belasting dan ook moet betalen, ben ik het haasje.

Op zorgkosten valt niet te beknibbelen

Nu kan ik mij weliswaar afmelden voor de bijna dagelijkse nieuwsbrief van mijn favoriete kledingwinkel, zodat ik niet verleid word iets nieuws te kopen. Maar op de zorgkosten valt er eigenlijk niets te beknibbelen. En dat, terwijl onlangs bekend werd dat deze kosten voor mensen die veel zorg nodig hebben, in 5 jaar zijn verdubbeld. De zorgpremies stijgen in 2018, evenals de kosten voor woningaanpassingen, huishoudelijke hulp en hulpmiddelen.

Daartegenover worden veel tegemoetkomingen en compensatieregelingen wegbezuinigd. De regering wil dat mensen zichzelf kunnen redden. Prima. Maar deze besluiten zorgen er juist voor dat chronisch zieken afhankelijker worden van derden. Want voor velen is het opzeggen van hun zorg geen keuze. Dat het, als gevolg van je gezondheidsproblemen, moeilijk of zelfs onmogelijk wordt om rond te komen: dat kan niet de bedoeling zijn, lijkt me.

Petitie tegen BTW-verhoging

In 2019 wil de regering ook nog het BTW-tarief van 6% naar 9% verhogen. Dat geldt voor de dagelijkse boodschappen, drogist, openbaar vervoer, boeken en zelfs geneesmiddelen. De NVN heeft via de Patiëntenfederatie een petitie getekend tegen dit besluit. Ik ook. Alsof je als chronisch zieke niet genoeg energie en tijd kwijt bent aan je ziekte. Moet je je straks ook nog zorgen maken om geld!? Want als ik mijn inkomsten en uitgaven van 2017 tegen elkaar afweeg, sta ik al in de min. Nu vangt mijn spaargeld dat nog op, maar hoe gaat dat straks? Een avondje bioscoop om je zorgen te kunnen vergeten, zou wel fijn zijn. Maar dat moet dan nog wel mogelijk blijven.

Hopelijk ontstaan hier geen Amerikaanse toestanden

Om deze eerste Wisselwerking van dit jaar toch nog optimistisch in te luiden: ik ben blij dat we in Nederland leven. En niet in een land, zoals de Verenigde Staten, waar veel mensen niet verzekerd zijn. Ik zie online steeds vaker berichten voorbij komen waarin zij smeken om acties die geld opbrengen voor de operatie en/of medicijnen die ze zo hard nodig hebben. Dan hebben wij het nog aardig goed, hè? 

Bianka Holtermann een donornier van haar vader. Ze schrijft voor ons tijdschrift Nier magazine over de invloed van nierproblemen op haar dagelijks leven.