Dáárom stond ik mijn nier af aan een onbekende


Translate
Select the tekst you want to translate and then choose ‘Translate’. You can choose to listen or to read the translated text.

Als een rode draad loopt het onderwerp nieren door het leven van Leanne. In elke fase van haar leven is er tot nu toe wel een naaste geweest die kampt met nierproblemen. Het voelt  voor Leanne  dan ook als een kleine stap  om haar nier anoniem te doneren.

Terugdenkend aan haar jeugd vertelt Leanne: ‘Al op de middelbare school kreeg ik mee wat de impact van dialyse op je leven kan zijn. Mijn schoolvriendinnetje moest namelijk dialyseren, ik ging geregeld voor de gezelligheid met haar mee. Toen zag ik van dichtbij wat dialyse inhoudt en wat dit lichamelijk en geestelijk van iemand vraagt.

Maar ook thuis kreeg ik te maken met nierproblemen. Mijn beide ouders hebben een nierafwijking. Bij keuring van een bedrijfsarts bleek mijn vader slechts één nier te hebben, ook wel bekend als een mononier. En mijn moeder heeft last van schrompelnieren. Dit betekent dat haar nieren steeds kleiner worden, omdat er steeds minder werkend nierweefsel overblijft.

Verder zag ik alweer bijna veertig jaar geleden bij de zus van een vriend het positieve effect van een niertransplantatie.’ Op diverse manieren maakte Leanne dus bewust mee hoe groot de invloed van nierschade op je leven kan zijn.

Aanzet tot donatie

In een tv-uitzending van de talkshow van Beau van Erven Dorens hoort ze een vrouw vertellen over een lever- en niertransplantatie die zij heeft ondergaan: ‘Dat trok mijn aandacht. Met veel belangstelling luisterde ik naar haar verhaal en het spookte de verdere avond rond in mijn gedachten. Haar verhaal zette mij aan het denken. Kan ik niet zelf een nier doneren, vroeg ik mij af. De volgende dag ging ik op zoek naar informatie over anonieme donatie en niet veel later meldde ik me aan bij een van de transplantatiepoli’s.’

Rode draad

‘Snijden in een gezond lichaam, waarom? Mijn beste vriendin vroeg zich af wat ik in hemelsnaam ging doen. Snijden in een gezond lichaam, waarom?

Zelf twijfelde ik geen moment. Als je eenmaal 60 bent, dan denk je wellicht anders over het afstaan van je nier dan als je een stuk jonger bent. Ik heb het grootste deel van mijn leven al achter mij liggen, ben gezond en vitaal en heb géén partner of kinderen. Voor mij maakte dit mijn keuze eenvoudiger. Daarnaast zijn ‘nieren’ een soort van rode draad in mijn leven. De keuze om anoniem mijn nier af te staan, voelde dan ook als een logische en kleine stap om te zetten.’

Voorbereiding

‘In augustus zette ik de eerste stappen naar haar nierdonatie. Ik  meldde mij aan op de transplantatiepoli. Daarna volgden onderzoeken die moesten uitwijzen of ik als donor geschikt kan worden bevonden. Het hele proces heb ik als positief ervaren, het transplantatieteam bereidde me goed voor op wat me te wachten stond. 

Uiteindelijk kon een operatiedatum worden gepland. Tijdens de lente van dit jaar was het zover.’

Als het kon, zou ik zo weer een nier afstaan.

Voorbereiding

‘In augustus zette ik de eerste stappen naar haar nierdonatie. Ik  meldde mij aan op de transplantatiepoli. Daarna volgden onderzoeken die moesten uitwijzen of ik als donor geschikt kan worden bevonden. Het hele proces heb ik als positief ervaren, het transplantatieteam bereidde me goed voor op wat me te wachten stond. 

Uiteindelijk kon een operatiedatum worden gepland. Tijdens de lente van dit jaar was het zover.’

De operatie

‘Wat ik nog weet van de uitslaapkamer is dat ik direct een ijsje kreeg en dat ik vooral blij was weer wakker te zijn. Ik liet de hele situatie vooral op mij af komen. Het enige onplezierige moment na de operatie was dat ik tintelingen opmerkte in mijn voet. Even was ik bang dat dit blijvend zou zijn, maar gelukkig trokken de tintelingen snel weg. Al met al heb ik geen moment getwijfeld om dit te doen. Ik zou het zo weer doen.’

Van tijd tot tijd sta ik even stil bij het bedankkaartje.

Dankkaart

In Nederland is geregeld dat als je aan een vreemde je nier doneert, je als donor anoniem blijft. De donor en de patiënt die een nier van hem of haar ontvangt, kunnen geen rechtstreeks contact met elkaar onderhouden en blijven onbekenden voor elkaar. De transplantatiecoördinator van het ziekenhuis kan daarentegen wél een geanonimiseerde boodschap doorgeven en als intermediair fungeren.

Zo ontvangt Leanne een tijdje na de donatie, via het ziekenhuis, een bedankkaartje van de nierpatiënt naar wie haar nier is gegaan. ‘Dat raakte mij diep’, zegt ze. Als ik nu daaraan terug denk word ik er nog stil en emotioneel van. Ik heb het kaartje ingelijst en van tijd tot tijd sta ik even stil bij de inhoud daarvan. Voor mij is deze bedankkaart als een kers op de taart. Het is een extra bevestiging: een nier afstaan is voor mij een juiste keuze geweest.’

Benieuwd hoe jij een bedankbrief kunt schrijven om jouw dankbaarheid uit te drukken? Bekijk dan Transplantatiestichting of nieren.nl 

Meer persoonlijke verhalen

In het tijdschrift Nier magazine kun je meer verhalen van nierpatiënten lezen.

Wil je kennismaken met Nier magazine? Vraag dan een gratis proefnummer aan.