Even in de toekomst kijken


Translate
Select the tekst you want to translate and then choose ‘Translate’. You can choose to listen or to read the translated text.

December 2019

De grote toekomstvraag: hoe zie ik mijzelf over 5 jaar? Of zelfs over 10 jaar? Ik leef van week tot week, dus zover vooruitdenken vind ik best lastig.

Een verandering betekent dat iets anders is geworden. Dat is niet altijd leuk. Laatst tijdens een controle bij de nefroloog bleek de creatinine plotseling te zijn gestegen. Ojee! Na 10 jaar met mijn donornier ben ik gewend geraakt aan stabiele uitslagen. Dus veroorzaakt dit stress. Wanneer ik 2 weken later opnieuw mijn bloed laat prikken, is mijn nierfunctie wel netjes. Een golf van opluchting gaat door me heen. Het was maar een tijdelijke uitschieter.

Op zo’n moment besef je hoezeer je in spanning kunt zitten. Eens heeft de nier zijn beste tijd achter de rug en gaat het de verkeerde kant op. Nu wil ik daar eigenlijk niet aan denken. Ik kan beter uitgaan van het goede tot het misgaat. En hopelijk duurt dat nog heel lang.

Grote veranderingen starten met kleine dingen

Veranderingen kun je ook zelf tot stand brengen en dan zijn ze meestal wel leuk. Zo gaf ik 5 jaar geleden een andere draai aan mijn leven. Ik verhuisde van een studentenkamer naar een eigen appartement. Mijn prioriteiten verschoven van leren naar socializen en ik leerde mijn grenzen beter afbakenen. Ook begon ik bij Wisselwerking als redacteur en columnist.

Ik voel me inmiddels helemaal thuis in mijn huidige stadje, vriendschappen zijn opgebloeid en ik ben minder vaak ziek. Ook heb ik intussen al meer dan 30 columns geschreven.

Nu ben ik weer toe aan een verandering. Terugkomend op de vraag hoe ik mijzelf over 5 jaar zie, kan ik vertellen dat ik het nog steeds niet weet. Maar dat hoeft ook niet, want grote veranderingen starten met kleine dingen.

Zo heb ik al een stuk of 10 planten gekocht, bak ik koekjes in de oven, die ik tijden geleden heb aangeschaft, en pak ik het daten weer op.

Ook in mijn werk wil ik blijven groeien. Daarom wordt deze column voorlopig mijn laatste. Vanaf het nieuwe jaar richt ik me vooral op het interviewen van interessante personen, zoals jij/u. Misschien kom ik nog eens terug met mijn eigen verhalen als ik weer genoeg nieuwe dingen heb meegemaakt. Tot dan zal ik in Wisselwerking de verhalen van anderen vertellen.

Bianka Holtermann kreeg een donornier van haar vader. Ze schrijft en blogt over de invloed van nierproblemen op haar dagelijks leven. 

Na 5 jaar stopt Bianka met haar columns en gaat zij zich meer op interviews voor ons tijdschrift Nier magazine toeleggen. Bianka, bedankt voor al je leuke columns. Op naar nieuwe uitdagingen.