Via de spreekuren bouw je een langdurige band op met patiënten. Ik zie dat als een van de leukste aspecten van het vak.
Er zijn soms van die dagen dat (bijna) alle patiënten op de poli heel blij de spreekkamer binnen stappen. Vandaag is er zo een.
Niet kiezen is ook een keuze.
Spin in het web. Zo noem ik een coördinator ‘nierdonatie bij leven’ in ons ziekenhuis. En niet zonder reden. Deze coördinatoren zijn niet alleen een vast aanspreekpunt voor alle betrokkenen bij nierdonatie...
Ik begin het gesprek met patienten die na hun niertransplantatie bij mij op spreekuur komen voor controle steevast met de vraag: ‘Hoe gaat het met u?’
Terwijl ik deze column schrijf, stijgt het kwik. Dat betekent dat de zomer aanbreekt. Nu hoop ik dat u tijdens het lezen van deze column geniet van strakblauwe luchten en vrolijk kwetterende vogels.
