Ook de gevolgen voor onze relatie houden mij bezig. De ballon van 'alles komt goed na de niertransplantatie' is doorgeprikt.
Er zijn sinds de nierdonatie/transplantatie enkele maanden verstreken; een periode van aanpassingen en herstel, maar ook van frustratie.
En toen was daar eindelijk D-Day, in ons geval ‘Donatie-Dag’. We waren er meer dan klaar voor.
Een tijdje geleden waren we euforisch over het feit dat we definitief een match zijn. Inmiddels is dat overgegaan in een soort gelatenheid.
Tot nu toe ging het om John. Maar nu is het tijd voor mijn medische keuring.
Waarom je de ene dag meer vermoeidheid voelt dan de andere? Geen idee. Het is niet te herleiden uit gebeurtenissen van de vorige dag.
