Over de grens

Augustus 2018

Ik geef het toe, ik zag er van tevoren een beetje tegenop. Het NVN-Jongerenweekend voor nierpatiënten (18-35 jaar) vindt van 8 tot 10 juni plaats in Vaals. Dat is zo goed als het zuidelijkste puntje van Nederland. Ben ik niet al kapot voor ik daar aankom, vroeg ik me af. Maar gelukkig blijkt niets minder waar.

Aangekomen in de grote bungalow zie ik al gauw bekende, maar ook nieuwe gezichten. We beginnen die eerste avond met een kennismakingspel. Zo breekt het ijs gelijk. En is er genoeg te kletsen.

Na het gezamenlijke ontbijt begint de volgende morgen een yogaworkshop. Bent u ook zo iemand die denkt dat yoga als sport wel meevalt? Ik moet daar nu toch op terugkomen. Of zal ik mijn kaliumtekort de schuld geven van het feit dat ik mijn armen niet eens lang in de lucht kan houden? Na de workshop staat er niets gepland. Ik ga met een groepje richting Aken, dus heb ik ook nog even Duitsland ‘gedaan’. En dat voor een heel speciale brug (jaja, insiders weten waarover ik het heb). Daarna gezellig samen lunchen in Vaals.

Eenmaal terug volgen we een golfworkshop. We leren een balletje ver te slaan en ook nog in de hole, wat natuurlijk de bedoeling is. Maar als de zon volop daarbij gaat schijnen en ik het warmer en warmer krijg, merk ik dat ik vandaag teveel heb gedaan. Door niets te willen missen, ben ik in mijn enthousiasme de hele tijd doorgedenderd. En ik breek. Stom, want aan de indeling van het programma ligt dat niet.

Na een uurtje slapen, gaat het gelukkig alweer beter, dus schuif ik aan bij de barbecue. Het is nog steeds warm en we zitten met z’n allen lekker buiten. Ook halen we daarna nog een ijsje. Die avond ga ik wel op tijd naar bed, al hoor ik de volgende morgen dat voor sommigen de spelcompetitie nog tot middernacht doorging. Je kunt het zo bont maken als je zelf wilt.

Op de laatste dag volgt weer een yogaworkshop, maar ik besluit nu wel te doen wat ik die dag ervoor niet deed: keuzes maken. Gelukkig ben ik niet de enige die niet meer kan. Die middag vind ik nog wel even energie voor een kort tochtje naar het Drielandenpunt met de diehards. Een betere afsluiting van deze dagen, waarin ik leuke mensen (beter) heb leren kennen, kan ik me niet indenken.

Dank aan de meiden die dit weekend mogelijk hebben gemaakt.