Slechte nieren als bij-effect

December 2016

Kort na mijn niertransplantatie word ik, net nadat het ontbijt is gebracht, met mijn bed weggereden. ‘Tijd om een echo van de nier te maken’, wordt er gezegd. Daarna lig ik 3 kwartier in mijn bed te wachten. Ik heb honger, ik stink en ik moet naar de wc. En oh wacht, is dat een opvlieger? Voor het eerst in mijn leven voel ik waar mijn moeder al een tijdje last van heeft. Die plaag ik dus voorlopig niet meer! Als ik eindelijk terugkeer naar mijn afdeling blijkt mijn ontbijt ook nog weg.

Die opvlieger kwam door een hoge dosis anti-afstotingsmedicijn (Prednison). Na een paar weken heb ik gelukkig geen last meer van dergelijke opvliegers. Wel word ik nogal eens om 4 uur ’s nachts wakker met een hongergevoel, trillende vingers, kramp in de benen en tenen die gloeien van de hitte. Allemaal veelvoorkomende bijwerkingen van de medicijnen die ik moet nemen. En moet je zelfs medicijnen tegen die bijwerkingen nemen. Zo blijf je lekker bezig…

Op de bijsluiter van bijna elk medicijn dat ik kreeg voorgeschreven, staat dat het niet goed voor mijn nieren is. Wacht eens even? Daar ben ik mooi klaar mee.

Verder heb ik soms last van slaapproblemen, duizeligheid en rusteloosheid. Dit hoeft volgens de artsen niet door de medicijnen te komen en kan ook andere oorzaken hebben. En soms sluiten de meest voorkomende bijwerkingen van een medicijn niet aan bij mijn persoonlijke ervaringen. Meer haargroei? Mijn haar werd juist dunner en viel meer uit. Dat laatste gelukkig maar tijdelijk.

Het effect van medicijnen kan per persoon verschillen. Daarnaast kan je ergens last van hebben, zonder dat je weet waardoor het komt. Zo gooide mijn oma al haar bloemen de deur uit, voor ze in de gaten had dat haar jeuk en de roodheid van haar huid door de Prednison kwamen. Toen de dosering omlaag ging, verdwenen haar klachten.

Je hebt ook wel eens dat een bijwerking tussen de oren blijkt te zitten. In mijn vorige blog vermeldde ik een eventuele overstap van het anti-afstotingsmedicijn Prograft naar Advagraf. Mijn arts vertelde dat ik bij de keuze voor Advagraf nog maar 1 keer per dag pillen zou hoeven slikken, bij Prograft moet dat 2 keer. Ook zou Advagraf een gunstig effect hebben op een ander middel dat ik neem en dat zou de kans op afstoting verkleinen. Dus ging ik om en stapte ik over. Maar zo’n medicijnenwissel, terwijl met het ‘oude’ medicijn alles prima ging, dat is spannend.

Prompt word ik midden in de nacht wakker omdat ik moet overgeven. Het blijft bij die beroerde start, die nachtelijke misselijkheid herhaalt zich niet nog eens. Een paar weken later zijn de uitslagen van een bloedonderzoek eveneens dik in orde. Ook heb ik geen nieuwe lichamelijke klachten. Dus voor niets zo nerveus geweest! Want medicijnen zijn er natuurlijk wel om de situatie juist beter te maken, en niet slechter!