Weer thuis(dialyse)

Na een lange periode van nachtdialyse in het centrum dialyseer ik weer thuis, met assistentie van mijn vrouw Maria. Maar voordat het zo ver was, gingen we eerst nog een weekje op vakantie. Vlakbij Terneuzen logeerden we in een prachtige Bed & Breakfastboerderij. Dialyseren was mogelijk in het nabij gelegen Ziekenhuis Zorgsaam Zeeuws Vlaanderen. Daar bieden ze vakantiedialyse aan, en zelfs nachtdialyse is mogelijk voor gast patiënten. Uiteraard koos ik voor nachtdialyse.

Ze hanteren hier een andere aanpak bij de toediening van het anti-stollingsmiddel. Twee keer per nacht krijg ik fraxiparine, terwijl ik heparine gewend ben, die gedurende de nacht vanuit een spuit continue wordt toegediend. Het kost even moeite voordat de verpleegkundigen hebben uitgedokterd hoe ze de dialysemachine precies moeten instellen om met de heparinespuit te werken.

Aan het begin van de nacht hoor ik de verschillende patiënten snurken, zuchten, steunen en reutelen. Naarmate de nacht verstrijkt, nemen de slaapgeluiden af. En ik kan het weten, want ik heb, gedurende de drie nachten dat ik daar dialyseerde, praktisch niet geslapen. Het voornaamste probleem was dat ik niet op mijn zij kon liggen, omdat er dan alarm kwam. Door de dialyse zelf, maar natuurlijk ook door de slapeloosheid, ben ik na elke nachtdialyse moe en heb ik weinig energie. Jammer van de vakantiedagen, die op die manier eigenlijk verloren gaan

Slag te pakken

Afspraak met Dianet was dat ik daar na mijn vakantie nog één keer zou dialyseren, bij wijze van een laatste oefening/herhaling. Dit verloopt prima. Maria en ik voeren alle handelingen feilloos uit. We zijn klaar om ‘naar huis te gaan’.

Al snel krijgen we thuis de routine te pakken en dialyseren we zonder fouten te maken. De bedoeling was dat ik het afsluiten zelf zou doen en dat Maria alleen even zou helpen met de pleister rond de naald te verwijderen en de naald eruit te halen. Maar zelf afsluiten lukt me niet: er zijn altijd koppelingen in de slangen, knopen in gaasjes en pleisters die ik in mijn eentje niet los krijg. Daarom helpt Maria voorlopig ’s ochtends weer volop mee. Omdat dit nu vlotter gaat dan voorheen en we eigenlijk geen fouten maken (afkloppen) is ze hier minder tijd mee kwijt dan eerst. Bovendien heeft Maria een uurtje zorgverlof op de ochtenden dat we moeten afsluiten.

Finale?

De meeste mensen krijgen meer energie door nachtdialyse, bovendien biedt het meer vrijheid omdat je dialyseert, terwijl je slaapt en dus de volgende dag de hele dag ‘vrij’ bent.

Die voordelen gaan bij mij (nog) niet op. Ik blijf na bijna elke nachtdialyse enorm moe, zelfs wanneer ik aansluitend nog een paar uurtjes slaap. Ik heb te weinig fut om ook maar de simpelste dingen te doen of ergens interesse voor op te brengen. Bij het plannen van afspraken houd ik hier constant rekening mee en ik plan alleen afspraken na nachten waarin ik niet dialyseer.

Ik heb het gevoel dat ik naar een soort finale ga qua definitieve keuze voor een dialysevorm, ook al weet ik nu nog niet wat ik zal beslissen. Met dagdialyse voel ik me meestal fitter en beter. Dat had ik van tevoren anders ingeschat…