Op afstand en toch dichtbij


Translate
Select the tekst you want to translate and then choose ‘Translate’. You can choose to listen or to read the translated text.

Communicatie met patiënten is één van de belangrijkste taken van een arts. Door digitalisering van de maatschappij, digitaliseert ook de zorg steeds meer. Dat is terug te zien in mijn communicatie met patiënten.

De coronapandemie versnelde deze ontwikkeling. Voorheen had ik alleen gesprekken met patiënten die naar de poli kwamen. Tegenwoordig bestaat een spreekuur uit een mix van live gesprekken, telefoontjes en beeldbellen. Voor de patiënten scheelt dat veel reistijd en reiskosten. Tegelijk kan ik nu vaak sneller en laagdrempeliger communiceren.

Zo sprak ik gisteren niertransplantatiepatiënt Anja. Afspraken met haar wissel ik af. De ene keer spreken we elkaar in het ziekenhuis, de andere keer spreken we elkaar via beeldbellen. Vandaag zie ik haar op de poli. Ze heeft een half uur voor de afspraak bloed geprikt, en daardoor hebben we de meeste uitslagen nog niet. ‘Ik ben daar toch altijd een beetje zenuwachtig over, dus ik bekijk de uitkomsten straks snel in mijn digitale dossier via ‘mijnUMCG’, zegt Anja.

Digitale zorg heeft veel voordelen. Maar bij acute problemen biedt ‘ouderwets’ bellen uitkomst

Later op de dag spreek ik de 26-jarige Birgit. Ik heb een beeldbelafspraak met haar. ‘O, wacht even hoor, ik loop even naar de gang,’ roept ze. Birgit is namelijk op haar werk. Via mijn laptopscherm kan ik haar in haar eigen omgeving zien en spreken, tegelijk heeft Birgit op deze manier, binnen haar dagelijkse routine, zo min mogelijk ‘last’ van een doktersbezoek.

Na het spreekuur krijg ik een bericht van Anja. Ze heeft inmiddels haar uitslagen gezien en is er blij mee. Ze heeft nog wel een vraag over een iets verhoogd ureum, omdat er in haar digitale dossier een rood pijltje bij staat. Daar kan ik haar gelukkig over geruststellen. Handig toch, deze manier van communiceren.

Tegelijk is het belangrijk dat ik alert blijf op inkomende  berichten. Zo zie ik, aan het eind van de dag, een bericht van Cor in mijn mailbox. Hij heeft koorts en is heel ziek. Gelukkig zie ik zijn bericht op tijd. Ik bel Cor meteen en vraag hem naar de Eerste Hulp te komen. Ik neem me voor later met hem te bespreken dat hij bij acute zaken toch echt direct ‘ouderwets’ moet bellen.

Margriet de Jong is internist-nefroloog bij het Universitair Medisch Centrum Groningen. Zij richt zich met name op transplantatienefrologie en ‘zwangerschap en nierziekten’.

De columns van dokter Margriet verschijnen ook in ons tijdschrift Wisselwerking