Nieren zijn je (dagelijks) leven

Mag ik judoën? Of op wintersport? Mag ik mijn favoriete biefstukje weer eens eten? Kan ik veilig werken tijdens de coronapandemie? Komt minder zin in seks door mijn nierziekte? Of door de medicatie?

Ziek worden of ziek zijn, heeft enorme impact op het dagelijks leven. Bij een groot deel van de patiënten brengt dat veel onzekerheid met zich mee. Vandaag in het spreekuur komt dat weer eens goed tot uiting.

André komt binnen. Hij is 31 jaar en onderging twee jaar geleden een niertransplantatie. Het gaat allemaal goed. ‘Maar ik heb toch één vraag,’ zegt hij, terwijl hij heen en weer schuift op zijn stoel. ‘Dit hoeft u trouwens niet op te schrijven in mijn dossier.’

Wat aarzelend vertelt hij dat hij naar een muziekfestival gaat met vrienden. Die vrienden zijn van plan XTC te gebruiken. ‘Ik heb dat zelf nog nooit gebruikt, dokter. Als ik het toch wil proberen, kan dat dan kwaad voor mijn nier? Maar ik denk niet dat ik het ga doen hoor.’

We hebben het daarna over de gevaren van drugsgebruik, zowel voor mensen in het algemeen als voor nierpatiënten. 

Na André spreek ik de 59-jarige meneer De Boer. Het ging met hem eigenlijk altijd heel voorspoedig na zijn niertransplantatie. Maar onlangs kreeg hij last van afstotingsverschijnselen. Daar is meneer erg van geschrokken. Inmiddels is de dreigende afstoting onder controle.

Maar wat mag hij nu wel en niet in zijn dagelijks leven? ‘Ik voel me nog steeds helemaal niet ziek, dokter. Maar ik wil de nier echt niet kwijt. Dus als ik nu alsnog iets wel of juist niet moet doen, doe ik dat direct!’

Tot slot komt mevrouw Doornbos (28), binnen. Pas geleden hebben we op de combinatiepoli Verloskunde-Nefrologie de risico’s van een eventuele zwangerschap besproken met de gynaecoloog. We hebben de medicatie omgezet, zodat er geen schadelijke medicijnen voor de baby meer bij zitten.

Zoals altijd vertel ik na de begroeting eerst hoe het er met haar nieren voor staat: ze functioneren nog steeds uitstekend. Er valt een last van haar schouders. ‘Het is nu inmiddels zeven jaar na de transplantatie, maar elke keer ben ik weer zenuwachtig voor dit bezoek.’