John heeft een slechte dag. De moeheid is er al bij het wakker worden. Ook heeft John, als gevolg van afvalstoffen die niet uit het bloed worden weggevoerd, last van een voortdurende spierpijn en misselijkheid.
Na bezoek aan een uroloog, een nefroloog en een vaatchirurg krijgt John groen licht: hij wordt transplantabel verklaard! Dat betekent dat ik me officieel kan aanmelden als donor.
De scholen in het basisonderwijs gingen vorige maand weer open. Mag ik als juf zelf kiezen of ik het risico wil nemen om corona te krijgen, met alle gevolgen van dien?
Het is alsof de tijd stilstaat. Waren we een aantal weken geleden alleen bezig met die oh zo belangrijke fit-verklaringen, worden die resultaten tot nader order in de vrieskast gelegd. Alle niertransplantaties zijn uitgesteld.
Mensen oordelen vaak te snel: ‘Wat een mazzel, een man die het huishouden doet'. Maar dit is niet een situatie uit luxe geboren, Johns conditie laat het niet meer toe om te werken.
In mijn columns neem ik je mee in mijn komende avontuur. Ik ga – met een beetje geluk – een van mijn nieren doneren aan mijn man John.
