Wondermiddel gezocht

Door gebruik van afweerremmende medicijnen blijk ik gevoelig te zijn voor het humaan papillomavirus, kortweg HPV. Een virus dat baarmoederhals­ kanker en tumoren op intieme plekken kan veroorzaken.

De gynaecoloog­ oncoloog houdt mij nauwlettend in de gaten, want er zijn al twee keer ‘dwarse cellen’ weggesneden. Dit keer ontdekt ze een direct voorstadium van schaamlipkanker. Ai! Waarschijnlijk hebben meer niergetransplan­teerde vrouwen hiermee te maken, maar ik hoor er nooit iets over. Vrouwen schamen zich om hierover te praten, lees ik op internet, en dat begrijp ik hele­maal.

Het goede nieuws is dat ik gelukkig net geen kanker heb. Maar de nog goedaardige tumor zal toch wegge­sneden moeten worden. Als ik dat zie zitten tenminste, want ik kan ook drie maanden met een zalfje aan de slag. Bijwerkingen zijn ‘ziek en chagrijnig’ (gezellig voor leuke man…). Ook zou de tumor zelfs weggelaserd kunnen worden. Of dat succesvol zal zijn, kan de arts me niet garanderen. Aan mij de keuze welke behandeling het zal worden.

‘Snijden maar!’ beslis ik uiteindelijk. Schaamlip rechterzijde moet eraan geloven. Ik probeer nuchter te doen, maar kan uiteindelijk niet verbloemen dat de kleine operatie niet bepaald pijnloos was. Als klap op de vuurpijl volgt de boodschap, dat niet alles weggesneden blijkt. Binnenkort wordt besloten of ik nogmaals onder het mes moet.

Meer dan ooit realiseer ik me dat we de medische wetenschap hard nodig hebben voor ontwikkeling van nieuwe behandelmethoden. Stel nou, dat onderzoekers opeens het ultieme medicijn tegen (schaamlip)kanker ontdekken. Dat zou me geweldig uitko­men. Of dat hét vaccin op de markt komt voor nierpatiën­ten bij wie de co­ronavaccins niet aanslaan, omdat zij geen antistoffen tegen corona aanmaken. Een grote groep zit met smart op zo’n uitkomst te wachten, ikzelf incluis.

Voor alle innovaties is megaveel geld nodig, geld dat niet zomaar beschik­baar is. Hopelijk draagt de informatie over allerhande wetenschappelijke ontwikkelingen in dit themanummer eraan bij dat nieuwe gulle gevers zich melden. Wij patiënten, doen daar uiteindelijk ons voordeel mee.

Wat ook verlichting biedt, is praten over je ziekte en zorgen. Dat maakt verdriet en ellende meestal minder zwaar. Dus ik hoop dat deze column eraan bijdraagt dat meer vrouwen de schaamte voorbij gaan, zich durven uiten over schaamlipkanker en dat zij steun zoeken bij elkaar.