Met een koevoet in de hand komt de medewerkster aangelopen. Bij het kluisje heft ze haar arm op en wringt de koevoet tussen de deur. Ze trekt met hoorbaar gekreun. En trekt. Ook al loopt intussen het zweet over haar voorhoofd, ze weigert een mislukking te erkennen.
In tranen loop ik het gebouw van de uitkeringsinstantie uit. Ik ben herkeurd. Sinds de Participatiewet van kracht werd, leef ik in grote onzekerheid: zou ik mijn Wajong-uitkering kunnen behouden?
Tiktak, tikketak. Ik heb nog precies acht uur, twaalf minuten en 48 seconden over om te slapen. 47 seconden, 46 seconden... slaap jij zo ook wel eens in? Of ben je van nature een schaapjesteller?
Relaties met familie en vrienden kunnen bij gezondheidsproblemen onder druk komen te staan en soms juist verbeteren.
Sommige voornemens zijn gedoemd te mislukken. Vorig jaar wemelde het bijvoorbeeld op 1 januari van de hardlopers in het bos, een week later was het bos vrijwel leeg en waren de meesten al weer gestopt.
Met kerst ga ik even nergens heen. Vorige maand had ik nog enorm zin in een citytrip. Even er tussenuit en inspiratie opdoen. Met mijn zus zou ik naar Parijs gaan.
